couch potato...

Na al het feestgedruis van gisteren speel ik vandaag voor couch potato. Ik ben iemand die redelijk goed alleen kan zijn zonder daar ambetant van te worden. Dacht ik ...
Er knaagt toch een licht gemis naar 't lief en het is hier zo stil en het waait zo hard buiten. Dat geknaag probeer ik dan maar te negeren door chocolade ijs te eten en naar chickflicks te kijken. Zoiets als hieronder (maar ik wil opmerken dat ik me toch nog net niet zó zielig vind.)